Morteza Sarmadi - Kolbeh - کلبه از مرتضی سرمدی

خیلی وقته

کلبمون غرق سکوت

چشم من

هر جا

میچرخه برهوته

خیلی وقته

که دیگه

رو شهر، شونم

سر نزاشتیو

و بگی

پر از جونوم

خیلی وقته

همدم دیوار سختم

انگاری یکی

گره زده

به بختم

خیلی وقته

اسممو نکردی فریاد

انگاری رفته

ز یادت

عشق فرهاد

انگاری رفته

ز یادت

عشق فرهاد

خیلی وقته

که شدم

واست یه تکرار

تو دیگه

نداری اشتیالق دیدار

خیلی وقته

تو نگفتی

که عزیزم

من میخام

جوونیمو به

پات بریزم

خیلی وقته

قصمون شده

یه عادت

اننگاری، کم شده

اون همه

حسادت

خیلی وقته

که شدیم

رنگ زمونه

کیه که

قدر صداقتو بدونه

خیلی وقته

کلبمون غرق

سکوت چشم من

هرجا میچرخه برهوته

خیلی وقته که

دیگه رو شهر شونم

سر نزاشتی و بگی

پر از جنونم

خیلی وقته کلبمون غرق سکوته

چشم من هر جا میچرخه برهوته

خیلی وقته که دیگه رو شهر، شونم

سر نزاشتیو و بگی پر از جونوم